dut ağaçlarının gölgesidir şimdi yalnızlığım!
gel otur biraz cırcır böceklerinin sesinde.
üflesin boynuna rüzgar tılsımlı nefesini
ben ki diyemem, anlatamam, bilirsin.
kırıp açamam ruhumun kafesini!
otur, soluklan biraz
ellerin dokunsun sessizliğime
saçlarımda gezinsin parmakların.
ben ki yokum, eksiğim yahut, bilirsin
tenin olmadan, kokun olmadan
huzur bu işin neresinde?
gel otur bir gün olsun
dut ağaçlarının gölgesinde!
Kayıt Tarihi : 10.7.2013 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!