Musibetler Şiiri - Mikdat Bal

Düşüne düşüne çıktım aklın dışına
Sonunda anladım, kafa yormam boşuna
Musıbet gelirse bir insanın başına
İkinci musıbet, kafa yormasındadır!

Sabırla sağ duyu eğer unutulursa
Akıl firar edip elinden kurtulursa
Öfkeyle o anda bir tavır tutulursa
Ücüncü musıbet, şiddet sormasındadır!

Dişe diş,göze göz, kör olacak bu millet
Nutuk,sologanlar, bitmeli bu cehalet
Sen aklını kullan, olma kimseye alet
Dördüncü musıbet, hayal kurmasındadır!

Türkün dostu yoktur, anlayalım dünyayı
Gerçeği bilelim, boşverelim hülyayı
Ortak Pazar diye,görülen bir rüyayı
Beşinci musıbet, hayra yormasındadır!

Kıbrısta Rumları, onlar devlet ettiler
Bize de az daha, bekleyiniz dediler
Kıbrıslı Türklerin, haklarını yediler
Aldıncı musıbet, lakayt durmasındadır!

Avrupaya verdik, çok taviz çok hediye
Bu kadar kevşeklik, vurdum duymazlık niye
Bu şiiri böyle, kaleme aldım diye
Yedinci musıbet, ceza vurmasındadır!

Musıbetler bitmez, karışık yazdım öyle
Hoşuna mı gitmez,seni mi üzdüm, söyle?
Benim aklım yetmez, sezerek düzdüm, böyle
Bal der musıbetler, bizi yormasındandır