Müşfi Müktefi. Şiiri - Servet Alkan

Bir Kovanın sinesinden tutunmak hayata
Bir Balığa sırt vermek
Umutlarını perçeminden tutup
Ben varım demek./Sensiz çiçek açmayacağım…
‘’Sana ait olan seni bulur’’ derdi eskiler
Saat 15,45…Otobüs gelecek şimdi…..

Şiir yazıyor ama şair değil
Gözlerinde binlerce haykırış
Müfide….
Dudaklarında Cemşid asilliği
Ama Hatip değil…

En çok da;
‘’Şu köşede gülüşün var
Şu döşümde hançerin…’’ cümlesi,
Ezer geçer beni../Feral halimle bekleyeceğim…
En çok da;
Sarıl bana sıkı sıkı,öyle gideyim isteği…
Saat;15.50….Otobüs gecikti….

Gider mi insan çok seviyorken?
‘’Seni almaya geri geleceğim’’ dedin birden,kurşun gibi
İnkiyad….Hankah….
Gürültülü saatler başlar şimdi
Suskunluk…
Saat;15.55 Otobüs geldi..

Bir ayrılık bahanesi söyle diyor…
Meydan Büfe..561 sefer sayılı durak…
Camı Cem dilinde/Neyim yoksa yerine sen varsın…
Saat;15.57 ….Otobüs gitti…
Servet ALKAN
27.09.2025/Malatya