Kainatın her zerresi, yaratandan izler taşır,
Ona ulaşmak isteyen, en kısa yoldan ulaşır,
Ne aracı ne tefeci, doğrudan konuş onunla,
Unutma ki her bir canlı, Onun ilmiyle dolaşır.
Protokolu düşünme, insanlıkta müsavisin,
Tarağın dişi misali, sen de dişlerden birisin,
Herkes ne kadar yakınsa, sen de o kadar yakınsın,
Seni uzak kılanlardan, bilki daha da iyisin.
Sana Ondan daha yakın, hiç bir varlık yok bilesin,
Kalbinde kini nefreti, barındırmayıp silesin,
Geldiğimiz yere tekrar, birer birer döneceğiz,
Maskeleri çok şeytanın, oyununa gelmeyesin.
Kayıt Tarihi : 19.8.2011 20:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/19/musavisin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!