Musallâ Gazeli Şiiri - Recep Yıldız

Gidenler gitti, sen kaldın, vefâsız yârı beklersin...
Ne buldun sâhi dünyâdan, dönüp tekrârı beklersin?

Zaman bir bitmeyen çölmüş, ölenler ölmeden ölmüş
Ve zâten ölmemek zülmüş, neden inkârı beklersin?

Gönül bir at, zaman gemdir; o gem her derde merhemdir
Ne azgın bir cehennemdir; ne hâlâ nârı beklersin!

Bu dem bir çağrıdır Hak'tan, kaçılmaz emr-i mutlaktan
Hayat bir başlar imsaktan, ve hep iftârı beklersin...

Ki sonsuzluk umardın sen, ne gördün sanki ömründen?
Gönül, sahrâda kışlarken, gül-i ruhsârı beklersin...

Musallâ çok uzak sandın, ve aldandıkça aldandın
Edîbî, çok yaman yandın, nasıl Gaffâr'ı beklersin...

mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün