Müsait bir hüzünde Şiiri - Yusuf Maral

Beni müsait bir hüzünde bırakır mısınız ?
Şurada biraz otururum
Bi cigara yakarım
Sonra biraz sarhoş olurum
Düşerim bir kaldırımın tam orta yerine
utanırım, utanırım
Zor bela bulurum evin yolunu
İki seksen düşerim yatağa
Belki biraz uyurum
Uyanırım sonra,
Bir bakarım ki
Ne sarhoşluk kalmış,
Ne tütün kokusu odamda
Güzel bir çay demlerim
Bir iki siyah zeytin
bir dilim beyaz peynir
Dünden kalma bir parça ekmek
Sonra gözüme ilişir
kırık bir vazo
Parçalanmış bir ayna
Kurumaya yüz tutmuş çiçekler
İşte o zaman anlarım
karşı sandalyedeki boşluğu
yastığındaki o öksüz çukuru
Neden her şeyde bir eksik olduğunu
......
Beni müsait bir hüzünde bırakır mısınız ?
Biraz düşünesim var
Biraz unutasım
Biraz anlatasım var
Hayır, ama en çok susasım
Geçtiğini sandığım şeylerden Vazgeçememekten yorgunluğum
İçimi lime lime edene söve söve
Allah'ım nasıl bir düşkünlüktür bu
Nasıl bir gözden düşmektir bu
Arştan Arza düşmek gibi bir şey bu
Beni müsait bir hüzünde bırakır mısınız ?
Dağ başı yalnızlıklarım
Kış ayazında parmaklarım
Dışım buz kırağı
içim alev alev kor
Biraz yanasım var
Biraz donasım var
Başım duman, başım kar
Biraz bulut birikmiş kirpigimde
çokça ağlayasım var
çokça ağlayasım....