Musahacılı Köyünden Şiiri - Fikriye Koyuncu

Köylü kızının Osman ağa günlük tutar ağılda
Bulgurcu dayı türkü söyler ritim tutar solunda
Mera yolu sulu çamurlu patika
Döbürün höyyüğüne sazlık kuşları konarya
Koyun sürüleri sabah akşam sıralı ana yolda Çobanlar önde çeltekler arkada yanda
İbişağalı yeşillik otluk tatlıkök çövenli tuzlu Çayağzı karşık göz başında yıkanır koyunlar kuzulu
Ağal tutulmuş sazlığa uzağa meraya
Kabayelde yıkılmasa ağıl alayçık evlikya
Solağan köprüsü almaz torosların suyunu Çeviremessin o ekinden bu ekine dolan koyunu Köyköprüsünde beyaz yün çoraplı Dediş emmi Sürünün önünde sen hep böyle mutlu dur emi
Topal Memed su yedirir birde hurma Karasüllüye Dereköy güreşini hiç sorma
Çalgıcı Hamdi köy çeşmesinde durur
Gelen ağam giden paşam der birde darbukasına vurur
Namı büyüktür Memişgaranın atı ile mavzerinin
Çokurovadan göç çekmesi Garavelinin
Yalancıhüseyinin mizacı çuvaldız yürekli müşfik Hastagoca gabineci düğürçü evliliğe teşfik Savcıdede gürledi itirazlı cömertti
Yörük kültürünü popüler kültür yozlaştırıp mahfetti
Musahacılıda düğünler davullu zurnalı ve halaylı Kerpiçten konaklar odaları kilimli halılı
Köyde hatır gönül sayılır gabinecilik çok gavi Kanaatsız olanlar ne götürdü ne kaldı hani Şahan emmi Bantkemal gırgırcı şamatacı
Eski okul yıkıldı yeni okul baş tacı
Pancar sökümü başlayınca alım fire tantanası Kantara varınca çift römorkla sıra çalması Şemşamer kesilip harman yerinde çırpınır Tırpan orakla arpa buğday deste yığılır
En önemli vasıda atarabası otuzbeşlik Çerçizühtü ağır tartar yoktur hilesi vaybe gençlik
Ne koca yürekler gelip geçti bu güzel köyden Musahacılı bahçelenip bağlandı kurtuldu çölden