Musab Balkanlıoğlu Şiirleri - Şair Musab ...

Bağrımda yanan bir kül gibi yokluğun
Sarıp sarmalar beni, senin olan bu ruhum
Cana can katan, canı cananda olan
Ey yokluğun sahibi! Yanar tenim, biter ümidim
Tükenir bedenim kalkmaz olurum
Söndür bu içimdeki nefs ateşini

Bir şeyler yazmak isteseydim..
Seni yazardım
Çizerdim gökyüzüne çehreni
Adını, adımın yanına yazmak isterdim
Tane tane akan gözyaşlarım mürekkep
Kurumuş bir ağaç dalı kalemim olsun

Girdap nedir bilir misin?
Girdap, benliği içine alan dipsiz bir kuyudur
Kuyunun içindeki su gibi benliğim
Temiz, dupduru bir yudum su gibidir kalbim
Döner durur… ellerimiz boşlukta bizim
Demiştim ya! Kuyunun içindeki su gibi benliğim

Seni yazdım bugün..
İnceden dokudum sözlerimi satır satır
Uzanan çığlıklarımın ahengini dinledim
Ve sustum, seni yazdım bugün
Yazdıklarımın arasında buldum seni!
Sıradanlaşan yalnızlığımda sevdim..

Bir kuşun kanatlarını açtığı semaya hasret bekliyorum seni
Yere düşen yağmur damlaları gibi düş gönlüme
Açtım bağrımı
Sormadım sana ey sevgili!
Sırdaşlığımı içime attım da sen oldu hayallerim
Bekle dedin yüreğimin derinine

İçimde yalnızlığın hüznünü taşırım,
Sabahın ilk ışıkları vurur solgun çehreme
Aydınlık olur mu bilinmez, karanlık bahçemin güle çalan rengi
Artık penceremde kuşlar beklemiyor
Bir tutam sevda kokarlardı onlar
Kanatlarıyla yanağıma dokunurlardı usulca

Yine bugün oldu bugünüm!
İçimde saklanan zemheri soğuk var!
Ellerim üşüyor artık
Ellerim soğuk bir rüzgâr esintisi gibi sanki
Zaman kısa… Zamanın yokluğunda yokum ben
Var olmanın varlığını sorgular ruhum

“Hayata bir parantez de biz açalım bakalım...
Sözcükler içimizi doldurmaya yetecek mi?”

Yine bir akşam üstü…
Ayaklarım taşlara değince hissettim
Can bende değildi ve ben can içinde candım