Musa Pekin Şiirleri - Şair Musa Pekin

Musa Pekin

Karanlık bir dehlizde yol alırken
Kaybettim yolumu
Bir nokta ışık gördüm
Işığa vurdum kendimi
Aldı götürdü beni ışık
Birde baktım

Devamını Oku
Musa Pekin

Biz fabrikada işçi değildik
Ne de bir şirkette memur olabildik
Alın terimiz aynı alın teri
Bu ne dengesiz bölüşüm...

Devamını Oku
Musa Pekin

Dut ağacı elma verir
Arı
Şeker yer
Bal devşirirse eğer
Bizim sevdamız neye yarar...

Devamını Oku
Musa Pekin

O
Kömürle yatan kömürle kalkan
Kömürle beslenenlerin diyarındadır
Kasaptarla sırtlarından denize bakarken
Beyninde düşüncelerinin geçit töreni vardır
Şimdi bir ekmek gibi

Devamını Oku
Musa Pekin

Sen İstanbul
Edirneden Karsa kadar
Bir küçük Türkiyesin
Anadolusun
Bir yanda yoksulluksun
Bir yanda varlığın sembolü olmuşsun

Devamını Oku
Musa Pekin

Ben küçükken
Bahçelerden erik çalardım kiraz çalardım
Yemek için arkadaşlarımla
Ama bizim ne bahçemiz ne de kiraz ağacımız vardı
Olsaydı hiç çalarmıydım...

Devamını Oku
Musa Pekin

Düştüm
Düşün içine
Düş içinde sen gördüm
Düştüm senin peşin
Sen içinde ben gördüm...

Devamını Oku
Musa Pekin

Yaşam gibi gerçek
Yaşam gibi sımsıcak olan anılar
Çırpındı beynimin derinliklerinde
Ve sonra kaybolup gittiler
Ve sonra yaşam gibi gerçek olan ölüm geldi
Hoş geldi safa geldi...

Devamını Oku
Musa Pekin

Ortada hiç bir şey yokken
Harf harfi çağırdı
Birleşip bir anlam oldular
Kelimeyi doğurdular
Kelime bir anlamla yetinmedi
Bütün kelimeleri çağırdı

Devamını Oku
Musa Pekin

Kalemim
Benim dert ortağımdır
Ne söylesem yazar
Severim
Benimle sever
Terkederim

Devamını Oku