Eski bir dostu, görmeyeli çok oldu
Öyle ki dostum bile değil artık.
Sessiz sedasız, ayrıldık.
Gözlerine bile bakmamıştım,
Son defa olduğunu bile bile
Sarılmamış ve tartışmamıştım
Bu gece
Bizim evin oradaki pasajdaydım
Yürüyordum adım adım
Seni anmayalı çok olmuştu
Aklımdaki sen yok olmuştu.
Bir gün bir an bir çocuk
Nasıl da durmuş öylece
İnsanlar yaşar dururken
Oturmuş pencereye
Bir hüzün varmış kalbinde
Açmış camı yine de
Ah o güzel gözler
Yeşil, mavi, kehribar
Bazen renk değiştirirler
Bazen öylesine sıradan
Ah o güzel saçlar
Bu ara dolu dolu yağdın üzerime
Başta hava günlük gülistanlık
Sonra parçalı bulutlu
Dolu yağdığından beri
Hayatım soğudu
Her bir buz tanesi
Atatürk Lisesi'nden bindim tramvaya
Ulus Anıtı'nda indim
İçimde bir korku, ner'deyim?
Günlerden perşembe
Ben cumadayım
Yakın da gibi halbuki
İnsan dediğin
Kendinin ardında durmalı
Arkasından ne var
Çok da bakmamalı
Hele kafaya hiç takmamalı
Zor olsa da her biri
İki bakış üç tebessüm
Saymaya edilir mi teessüf
Gözler bakıp dudaklar güldükten sonra
Kız kadın olmuş
Erkek adam olmuş
Dünya bir şarkı duymuş
Oysa buysa şuysa
İplikçinin kızında
Düğüm olmuş bir yürek
Fazlasıyla ürkek
Aynaya baksa
Çekip gidecek
Dönüyor duruyor içim,
Ya dön
Ya dur
Karar ver.
Böylesini sen de sevmezsin
Böylesini sende sevmem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!