sararken içleri gün batımı hüznü
leylak rengi alacasındayken gökyüzü
yürek kıyılarına vurur durur dalgalar
hülyalı nice gönüller gibi dil şâd olurlar
şimdi yum gözlerini suskunluğuna
avuçlarımda kumlarla geldim bak sana
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
