Geçmişteki her bir ilahlar, üreten meslek sahibi, meslek bilir ve meslek öğretir kişi ve kişilerdi. İlah grup sahipliği ve grup tüzel kişiliği, kişi ve grup iradesidirler. İttifakı girişmeler nedeniyle ilahlar öngörü sahipliğini de kazanmışlardır. Zaten, ittifak kararı alma, kendi iradesi bulunma olan ilah özelliği totem yapılarda olmayandı. İlahın takdirce öngörülere sahip olması da, ilahı bu yönleriyle totemi mana anlayışından ayrılırlar.
Kısaca ilahlar bir yönüyle somut; canlı kanlı; iradi otoriter yapı temsilcilikleriydi. Diğer yanıyla etki olan öznel bir mana anlayışıydılar. İnşacı taban referansı nedenle ilahlar; üretim yapan, ittifak olan, iradesi, öngörüleri olan totemdi. Ama bunların hiç biri totemde yoktu. Totem demek bu nedenle doğru değil.
İlahlar yeni düzenin (ittifakı düzenin) çok ve hızlı zaman değişkenliği karşısında ön görüleri olandı. Değişmenin zorunlu belirimleri (semptomları) nedenle ilahların elbette yeni ön göremezliği de vardı. Ama ilahi grup yeteneği zaman içinde bunu karşılar olmanın karar ve iradesini oluşmaya muktedirdir. İttifaklar bu donanımla sentezci ortaklaştıran mana yapılarıydılar. Yaratıcı değildi. Üstelik kendi totem mesleği olan işini görüp; işleri düzenleyen ilahların öngöremez ligi asla sorumluluktan kaçmak değildi.
İlahlar baş başa vermekle diğerlerinin sorunu olmayan bir sorunu kaale alıp, ortaya çıkan bu öngörülmez iliklerin ilahi kurulda görüşmekle yükümlüydü. Öngörülmez olanın nasıl çözüme ulaştıracaklarını tartışırlardı. Sorunu ortaya koyan tarafın ortaya koyduğu öneri diğer grupların kendi grup meslekli işleyiş akışa uygun kılınmanın görüş sunma ve uzlaşmasıyla yükümlüydü.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta