Mürekkep 1 Şiiri - Erkan Gümüşsoy

Hayat'ın o acımasız yüzüyle karşı karşıya kaldıktan ve aradan bir müddet geçtikten sonra,hayatın bize bir tebessüm lutfetmesi belki de şaşılacak bir durum. İnsan'ın yüreğini burkan,insan yüreğinde onulmaz yaralar açan ve gerçeğe aykırı tavır ve davranışlarda bulunup hala beşeri ilişkiler noktasında insanı kıskaç altına almaya çalışan Ey Nefsim!

Dün deliler gibi sevdiğini zannettiğin ve hayatın yükünü ortak omuzlamayı düşündüğün söz verip verdiğin söze istinaden karşılığında söz aldığın bir sevda düşünmüştün ki O sevda çeşitli cihet bakımından pekte nazara alınacak bir durum gibi görünmemektir. Göz yaşlarınız çölde bulunan sınırsız vahaya aktığında nasıl o vahaya fayda vermiyor sadece sizin göz pınarlarınızın kurumasında etken oluyorsa Sevgiden yoksun kalbi katılaşmış ve tüm hissiyatını yitirmiş bir sevgiliye de duygularınızı ifade etmek ağlayıp vahada göz pınarlarının kuruması gibidir. Lakin başka bir ifadeyle ağlamak insanın fıtratında olan ve insanın vicdan, ve merhamet sahibi olduğunun bir göstergesidir.Eğer insan göz yaşı dökecekse, döktüğü göz yaşını yaradılan değil yaradan yolunda dökmeli ve Allahtan tüm cürümleri için mağfiret dilemelidir.

25/06/2010
AKSARAY