Vefasız yayların geciken okları, hangi ceylanı ayırır annesinden?
Avutulmamış çocukların gözyaşlarını, hangi baba silebilir ki usulca?
Armağan değil bize baharlar, bakma öyle sonsuz çayır çiçeklerine...
Ne ceylanlar koşabilir artık annelerine, ne de babalar silebilir gözyaşlarını çocukların...
Ne divitler konuşur, ne de kâğıtlar anlatır mürekkebin sevdasını...
Çünkü...
Her bahardan sonra çiçek açan ıhlamur ağaçlarına, şiir yazan çocuklar bile küstü çoktan...
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta