Sabahın erken saatlerinde yürüyorum sessiz ve kimsesiz olan sokaklarda, hayasız ve kederli yuruyorum işik saçan lambaların altında,
uzaklarda geziniyorum varlığım şüphesiz,
gözlerim gözlerini arıyor, söyle neyleyim şu acunda
ben sensiz..
Aklım sende kaldı, neden böyle oldu, niçin böyle oldu bilmiyorum, pişman oldum aklım başıma geldi fakat artık çok geç, sen bana dönmez oldun..
Geri dön desem gelirmisin bilmemki birtanem,
senden başkasını, dünyaları verseler inanki istemem,
geri dön biricik yekpârem, varlığına hasretim desem,
yolun sonu karanlık görünsede ben senden umudumu asla kesmem..
Kayıt Tarihi : 3.7.2019 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!