(Edebiyat öğretmenimin anısına)
Mahmur bir akşamdı içimde her dem.
Ellerim soğuktu, gözlerimde nem...
Tahammül gerekti gelince sitem.
İrkildim, uyandım; neden bilemem.
Ne burdayım, derim; ne de diyemem.
Aldım, elimde belirdi bir kalem.
Renginde var sanki başka bir alem.
Pervane uçuyor durmadan her dem.
Aldandım, yürüdüm, kırıldı kalem.
Cânândan ayrıldım, cânı göremem.
Islandı mendilim, yoktu acelem.
Kaldım karanlıkta, artık gidemem.
Kasım 2004
Gül AycanKayıt Tarihi : 11.1.2006 04:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!