Murat Aimamış da Serhat Almış mı?

Bunlar modern çağın müptezelleri
Belli ki cihanda yârim kalmamış
Kız erkek arkadaşız der dilleri
Coniler içinde kerîm kalmamış

Nemâz, Zekât, Oruç, Nikâh çağdışı
Diyenelere Yâhûd yapmıştır aşı
Gözleri sağırdır hissetmez kaşı
Tekbir bilen kimse, derim kalmamış

Kâbilin yolunda giden zerzevat
Deyyûs, pezevenk’ler tescilli gavat
Kan içmektir bu leşlerde maslahat
İslâm tesettürlü derim kalmamış

Mezatta yok imiş edeple, hâyâ
Edepsiz, hâyasız mahlûkat kaya
Gidebilirlerse gitsinler aya
Görmek için gözde ferim kalmamış

Yüz yıl önce attıkları bu tohum
Boy verdi, bunların içinde yoğum
İslâmı sarmalarken boğum, boğum
Esir edilmeyen erim kalmamış

Şeytanları çalar, dinlerler sazı
Anası, babası, oğulu, kızı
Hepisi kemiğin peşinde tazı
Tabiatta; bize verim kalmamış

Mevzuatı; kendisini hıfzeder
Sultana kadıya çektirir keder
Göbek açık, kıç’ı açık derbeder
İffet, izzet ölmüş, dirim kalmamış

Sırtımız; Ellâh’a dönünce elbet
Mezâlimdir; liyâkatimiz gâlbet
İlâhî düsturu bilerek selbet
Kulluk mahfilinde mirim kalmamış

Yanlış manâ verilmesin kastıma
İslâm sancağını serdim destime
Düşmandan korunmak için üstüme
Kol, kanat gerecek pirim kalmamış

Ellâh’ın yolunda canını veren
Vatan sevdasıyla toprağa giren
Nerede Mücâhid, Muzaffer, Eren?
Hepsi cüceleşmiş, irim kalmamış

Sen; kör olup seni inkâr edince
Dîn düşmanı arkasından gidince
Fikren; düşünmek çün inceden ince
Tefekkür edecek serim kalmamış

Murat; almamışda Serhat almış mı?
Besmelesiz; denize at salmış mı?
BEYTULLÂH da; ben’le, kapı çalmış mı?
Mümin İblisleşmiş hurîm kalmamış

Dün; düşmana ayağını öptüren
Kralları hitâbete teptiren
Girdiği yere hürriyet septiren
Ata torunundan hürüm kalmamış

Kör olmuşken yaraları kaşıyan
Cehennem yoluna güller döşeyen
Boşluğa gelip de boşta yaşıyan
Benim; musallada kirim kalmamış

Kıvrandıracaktır dermânsız sancı
Yolcu İSLÂMİ’yi bekliyor hancı
Âlem-i fenâda herkes yalancı
Kabristandan başka yerim kalmamış

29 Rebiulâhir 444 Hamise
24 Kasım 2022 Perşenbe
11 Teşrîn-î Sânî 438
17 Kasım