genzime ölümün kaçtı
sırtıma vurup helal diyorlar
duyunca tanıdık güller dallarında
intihar ettiler
bir hüzzam nağme düzen veriyor akortsuz gönlüme
bozuk bir mayıs akşamı hava demir dalında bahar
dalgalar poyraz makamından coşmuş köpürüyor
mavi konağın demir yazgılı odasında bir münevver hanım
sesi bozgun hicranını detone söylüyor
Memurluk yapmış onca yıl
Baba olmuş koca olmuş
Ev geçindirmiş
Araba biriktirmiş
Ailecek görüştüğü dostları olmuş-gereğince
Mülayim çizgisini kalınlaştırmış gide gele
(Düşünce kirliliğinden her sene iki milyon saf hayalin soyu tükeniyor,
saatte 675 ton atık düşünce -yarısı plastik olmak üzere- yaşama atılıyor,
her yıl bir milyon deniz kuşu bu çöplerden ölüyor)
Zihnimi filtre edecek bir gülüş buldum
Işığı kıracak tüm mikropları
İğne yoktu ki misinanın ucunda
Kendi ellerinle tutundun
Çırpınışların usulen
Çekerken kollarıma
(18 Nisan 2006, Bandırma)
SVETLENA
Takılmış ataçalıya kara yağız gençten bir ipek
Çırpınır ergenliği kızıl bozkır yelinde
Zamanmış
Mekanmış
Bir çirkini sevdim eskilerde
Bir sırrı sever gibi
Salaş bir meyhaneydi yüreği
Uğramazdı hiç kimse
Banaydı bütün ihtimam
Banaydı pişirdiği
Herkes gibi biz de hastayız
Herkes gibi dediysem bayağı değil
Güncel edebiyattan takip ederiz modayı
Mesela en yeni nevrozlar üzerine fuluğ dalgınlıkları
Senle ben olmaz be esmer
Bak dinle neden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!