Murat Özbalkan Şiirleri - Şair Murat Özb ...

Yazdığım son şiiri
bağlayıp kuyruğuna
bir uçurtmanın,
yağmur bulutlarına göndereceğim.

Pencereni açık bırak

Uzun uzadıya anlatabilirdim belki
ancak,
esen bu yeniyetme poyraz
çalıverdi sözcüklerimi.

Kime ne götürür bilmem

Sel gider
Kum kalır

Söz uçar
Şiir kalır

Yakındır biliyorum
bu büyü bozulacak.

Tan yeri ağarınca
üzerime güneş doğmayacak.

Heybesinden anılar,
gün ışığından kırıntılar
ve
bir tutam umut çıkardılar.

Körfezin serin yeli

Kalırsam,
bütün dizelerim
o büyülü akıntısına karışıp
sakin maviliğinin,
sonsuzluğa aksın.

Ağıt yakan anaların
göğsündeki umudu
sağıyoruz inatla
çıplak ayaklı çocukların
bütün yaralarına.

Bir kora dönüşüp
söner sandığın,

her sabahın seheri
biraz daha harlanır.

Bir sen var sende,
bir başka sen.

Bir başka sen,
henüz yaşanmamış anılardan
sözcükler fısıldayan

Aynı hamurun tuzu,
aynı tandırın közü olmuşuz.

Aynı bedenin damarları,
aynı ezginin halayları gibi.