Murat Nehri Şiiri - Resul Demir

Murat nehri, kandan almış rengini
İlmi değil bunu açıklamak zor
Kar değil yağmur da değil sebebi
Murat bin yıllık davaya ağlıyor

Bir çok köprü kurmuşlar üzerine
Temellerini çakıp da derine
Bazen kızınca kötü kaderine
Pranga gibi köprüleri yıkıyor

Baban göktü senin annense dağlar
Ardınca eriyen karlarla ağlar
Beşiğin bu kıvrım kıvrım ovalar
Rüzgar senin beşiğini sallıyor

Kış uyursun buz tutar üzerin
Bilinmez, tarihin senden de derin
Krallara karşı gelmiş ellerin
Şimdi rahmetle dolup taşıyor

Ovaya can verdiğini unutur
Akışı sakin, duruşu pek mağrur
Dokunmayın yatağı namustur
Sokulanı uzaklara atıyor