ıslak gözlerim,
üşüyen kalbim
ve karanlığın örttüğü gecedeyim.
yalnızlığım koynumda
düşünüyorum
sadece S e n i …
Halbu ki seviyordum seni
sana rağmen ve gizlice
İçin için
dolaysız ve imajsız.
Ve bir yolunu bulup söylemeliydim sana
Gün doğmadan yer altına giren
Gün batarken yeryüzüne dönen
Asırlardır yanan sönen
Bir meşaleyim bu karanlık dünyada
Güzellikler yaratırım aslında
Şimdi uzaklardasın
ve aramızda yollar
ve aramızda yıllar
ve aramızda kalabalıklar
biliyorum
biliyorum...
Akşamlarımın kıyısı
kurşunlanmış hüzünle
geceme sen yağmıyorsun
ve ben savruluyorum
ordan oraya...
Günler uzun, yamaçlar aydınlık
Kirpiler yürüyüşte,
Önümüzden geçer yarım cesetler
Ve insanlık Maskeli Baloda
Dinmez gözyaşları, karışır yağmurlara
İki farklı şehirde ve birbirinden uzak iki insandık biz
İki yürek…
Hayaller kuruyorum ikimiz için kendimce,
gecenin bu ilerlemiş saatinde
uykuda kaçıp gitmiş zaten ta uzaklara...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!