Kusura bakma ey literatür;
O geniş uçsuz bucaksız lügatından,
Teşbihinden,cinasından,kinayenden bilimum failinden ve mef_ulünden kafi miktarda teemin edemedim.
Ne hazin ne biçare ademoğluyum ki ayıp;
Nefs e taam olduk irşaada erdi cehalet.
Sen sevdamın yalın halisin....
Öyle ki ancak sende mana buluyor tümcelerim
Ve ne zaman yokluğun düşse gecelerime
Kadeh kadeh sabahlıyor ayyaş yüklemlerim.
Her yazdığım satırda sevdamı,hasrete sıgdırabilmek,
Hangi sessizliğe adını verdin sen,
Hangi sevdanın iklim bozgunusun;
Ve dahi tümcelerimin kafiyesizliği,
Sen....Sen.Sen,Hangi hicranımda yarasın.
Bu inceden danteleri vururcasına, dalgalarıyla savrulan;
Bir fırtına misali eser gönlümde,
Alır götürür uzaklara
Bazen bir hayal gibidir
Bazen hayal olursun
Herşeyden öte bende ki
Senin deli hasretin.
Şuan hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden
Hatta hiçbirşey söylemek bile
Hiçbirşeyin sükununda
Hiçbirşeyin eylemsizliğinde
Dahası; hiçbirşeyin umarsızlığında
Yarı saydam hayallerle
İlkbahar olurum bazen,
Taptaze yıldızları serip gökyüzüne;
Seni beklerim öylece.
Rüzgarla esip ellerine,
Bir buse bir damla yaş gözlerimden gözlerine;
Seni beklerim öylece.
Yazmışız çizmişiz beyhude
Nefes almaz ki satır,
Demişiz göstermişiz bre Hu de;
Nefis bilmes ki katır.
Şimdilik bu kadar;
Dahası ne anlatabilrim ki bilmiyorum.
Kızıllığında gökyüzünün o ince danteleri gibi süzülüşü...gözlerin.
Mağlubiyetim midir mağduriyetim mi,
Bilmem ta şu yüreğimin, hangi sızlayan köşesi.
Şiire benziyordu gözyaşları,
Satırlarımdan usulca süzülen,
Anlamlı bakıyordun
Anlamsızlaşıyordum.
İkinci tekilsizim.....o yine benim.
İki güzel kelam ile olunmaz ki şair,
Halis kelam hakikattir
Cümlesi Hakk'a dair.
İblis dürtse nefistendir,
Ecel nefeste zahir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!