Göster bana hayat...
Sevince
Nasıl seviştiğini
Hayallerinin ortasında kelebeklerin...
Sanki her şeyin renginin
Nasıl pastel renklere dönüştüğünü...
Hatırlıyorum hayatı....
Sokağın bir köşesinde
Onu unutmaktan
Ölesiye korkarken,
Ölümden
Korkmayı unuttuğum yaşları...
Hayal et...
Çivit mavisi bir gecede
Bir gülüşü düşün
Bir çocuğun düşlerinde...
Hislerini bırak gökyüzüne
Özgür olsun
Dünyanın
En yalnız yerlerini gördüm
Sokakta uyuyan
Bir kedinin gözlerinde...
Ve en çok da
İlkbaharda üşüdü elleri
Hayallerimizi,
Dallarından koparıp
Uçurmak gerek bazen
Mutsuzluğumuzun uçurumundan...
Nedensiz yere özleyip
Seyretmek gerek
Hayat dediğin nedir ki...
Beklemek sadece
Belki de
Küçücük bir ihtimali...
Hayallerinde uyumak,
Uykularında
Her sabah
Zar zor toparlıyorum
İçimdeki çocuğu...
Yağan bir yağmurun,
Bastırması gibi
İçimdeki yangının kokusunu,
İçimde
Bir ben daha var
Kendimden habersiz
Her şeyi hatırlayan
Acılarımı biriktiren,
İçimdeki bir benden öte,
İnsan
Unutmak istediği
Düşlerin arasında kaybolur
En çok da
Onu özlediği zaman...
Uyuşur kalır
İnsan olmak
Böyle bir şey belki de...
Durduk yere sevmek bir gülüşü,
Gündüzü ona benzetmek,
Gecenin ortasında
Ona sarılmayı düşlemek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!