Ne İncil kaldı ilk günkü gibi ne Tevrat kaldı ilk günkü gibi
Nede sen tertemiz kaldın gittiğin gün gibi...
Ne ben değiştim beklediğin gibi ne sen kaldın bendeki gibi...
Ben ilk günkü gibi kuran gibi değişmedim..
Gözlerimdeki sıcaklığını hiç söndürmedim evimin ocağında...
Bazen düşünüyorum da belki de hata yapıyorum yaptıklarım arasında…
Bazen aklıma geliyor yaşadıklarım yaşamaktan çekiniyorum varlığınla…
Bazen bir hayat düşlüyorum kollarının arasında…
Bazen tutup kopartıyorum kendi kolumu saçlarının arasından…
Belki hakediyorum bu yaşadıklarımı geçmişe bakarak…
Belki de boş yere boyun eğiyorum kalbime dokunarak…
Belki değişir diye umuyorum gözlerine bakarak…
Belki de umursamıyor gözlerime bakarak…
Seviyor sevmiyor masalına inanarak yaşadık hep
Ya seviyordu ya sevmiyordu doğruydu aslında sevgi çift taraflıydı…
Belki tarafları karıştırdık,belki de taraf olamadık…
Ya sevdi gibi göründüler yada sevgilerine sahip çıkamadılar…
Ya az sevdiler yada hiç sevmediler…
Kandırılarak yaşadığımızın farkına bile varmadan kullandılar
Bitmiş bir sigara izmariti gibi bağımlı oldukları şeyi bitirip atıp üzerine bastılar…
Gittiğin günü hatırlıyorum sadece sevgilim
Ne öncesi nede sonrası
Sadece gittiğin gün.
Ölümün soğukluğu vardı üzerimde…
Bir haziran gecesiydi…
Alışamadım sensizliğe kara gözlüm
Ne olursa olsun alışamadım
Sensiz seni seviyorum cümlesini kullanmadım
En güzel sana yakışıyormuş bu cümle
Gidişinin ardından anladım
Unutulmayı unutmuştum varlığının gölgesinde dizlerinin dibinde...
Şimdi nerdesin hasret kaldığım
Uzun zaman olmadı aslında gidişin
Ya bir ya iki saat
Ya bir ya iki saat...
İçindeki boşluk geçmedide alıştın herhalde...
Artık rutin bir yaşantının bir paçasıyım, veya hergün bekleyip bindiğin bir dolmuş durağının hergün ki sıkıcı şöförü...
Veya asık suratlı köşedeki bakkal...
Mahallenin iti kopuğu.
Hayatının boş bir sokağı.
Kalbini çarpıntıya sokamayan parkın küçük salıncağı...
SEVECEK YAR OLMADIKTAN SORA NEYE YARAR BU KALP neye yarar bütün güller ve ne için atar bu kalp bilirim soğuktur ellerim neye yarar tutamadıktan sora yar ısıtılmadıktan sora neye yarar ne lazımdır yağmurlar ve lapa lapa yağan kar beraber GEZEMEDİKTEN sora neye yarar bunlar bilemem nasıldır yar nasıldır sarması nasıldır koklaması kimseyi sevemedikten sora neye yarar aşk neme lazım aşk içinde yar olmadıktan sora neme lazım bu şehir neme lazım AŞK...
ÖZLEDİM
Özledim bir tanem varlığını özledim.
Bana olan yakınlığının mesafesini.
Nefesinin tenimde dolaşmasını özledim.
Kara gecede gözlerinin maviliğini sesinin aydınlığını özledim.
Bir küçük göze su olarak başlar her şey
Yavaş yavaş iz yaparak yol açmaya başlar kendine,
Uzadıkça uzar gider büyümeye başlar…
Artık bir su değildir,
İz yapan coşup ezip geçen bir ırmak olmuştur…
Dur durak bilmeyen…
YETERKİ
Dağların zirvelerinde
Denizlerin derinliklerinde
Hayatımın her anında hem başında hem sonunda
Sen ol yeter benimle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!