Düşlerim asılı duruyor tavan arasında,
Beklemekten yorgun
Zamana sitemkar
Umutsuzluktan arta kalan
Yitirmişse manasını zaman
Dönen dönene be gardaşım
Onur , şeref olmuş yalan
Tüm mesele mevki , makam
İnsan değil kahpe yılan
Dün söylediğine bugün düşman
Günün geç vakitlerinde
Kapım çalındı ,hem de nasıl çalınmak
Kıracak sanki...
Yine o munis misafir
Buyur ettim istemeyerekte olsa ,
Geldi oturdu, evin baş köşesine.
Her yanım sızılıyor,
Dokunsan küllerim kalır elinde
Dokun yine de
Kül olayım serüveninde
Belki de anka kuşu olurum
Doğarım küllerimden
Dışarda deli bir yağmur
Hasretle onu bekleyen bir şehir
Durmaksızın yağıyor ,yağmadıklarına sayarak
Uykusuzum ve yorgun,
Aşk odunda yanmış yüreğim
Çarmıha gerilmiş İsa' ya döndüm
Küllerimin arefesinde,
Ezinç ellerini terkettim
Sadece sessizliği aldım yanıma,
Bir sokak dolusu sessizlik
Karanlığın ürperticiliği de cabası
Geçiyorum içinden
Adressiz adımlar atarak
Saat epeyce ilerledi
Neredeyse geceye kapı aralayacak
Uyumuyorum , bekçiyisiyim zamanın
Öyle yalnızda değilim
Odamı ısıtan bir keman sesi
Yayılıyor içeriye, yüreğim ısınıyor
Eski bir sevgilinin lanetine bulandım
Bir ölüden arta kalan küller misali
Dağıldı hayatıma...
Hürriyetsiz ve ekmeksiz kaldım
Birde sevmelerim
Can çekişiyor arka koltukta,
Lirik bir Bodrum gecesinde,
Hüzünden ve yaşamdan arınmış,
Denizle can cana !
Ayak parmaklarımı okşuyor
Hafiften bir meltem
Ruhumda bahar esiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!