Murat Hacıoğlu Şiirleri - Şair Murat Hac ...

Seversin, sevdiğini belli etmezsin bazen
Koparken yüreğinde o delice fırtına
Uzaklarda olsan da; yüreğimizde gezen
Varlığın varlığıma kuvvet veriyor baba

Gözbebeklerindeki sevgi tanecikleri

Çok çektirdim sana, dokuz ay on gün
Sabırla bekledin, sabırla çektin
Kırmadın hiç beni, ne bugün, ne dün
Kalbinden kalbime sevgini ektin

Sendedir sabırlar, çileye, derde

İner gözkapağı, kesilir nefes
Bedeni tuş eder ruhlarda künde
Dört kollu tahtadan küçük bir kafes
Sarıklı bir imam gider önünde

Son bulur dünyada yarış noktası

Yüreğin titrerse ılık gecede
Ne soğuktur inan, ne yağan kardır
Büyüsü saklıdır tek bir hecede
Her zaman, her yerde, bil ki aşk vardır

Bakışlar usanmaz, delirir kanın

Geçip giden zamana bak
Nasıl da umarsız akıp gidiyor
Tam tamına yirmi gün olmuş
Yoğun bakıma düşeli
Ha gayret babacık

Koskoca bir nehir, akan önümde
Balıklar, martılar, hep seni söyler
Uslanmaz, arlanmaz deli gönlümde
Eksiler, artılar, hep seni söyler

Yakamoz görünür ay ışığında

Karanlık bir alem, dipsiz bir kuyu
Senden bana kalan en son hediye
Yüreğim coşkuyu, gözüm uykuyu
Unuttu, sayıklar; yar diye diye

Taşınmaz yükleri, dediler: “taşı”

Ümitsizliğe düşüp gökyüzüne açtığın
Sonra yüze sürdüğün avucunda ben olsam
Yüreğinde damıtıp gözlerime saçtığın
Ok gibi kirpiklerin bir ucunda ben olsam

Ben olsam tutunduğun, hayatta bir tek dalın

Çatlamış topraklardan fışkıran bir sessizlik
Sanki mevsime lanet okuyor gibi, toprak
Kendinden yankılanan, divane, kör sessizlik
Nota çıplak, nağmeler çıplak, besteler çıplak

Damla damla eriyen sonsuzluk mu, üstünde

Baktım da ardıma, geçen yıllara
Damla-damla dolmuş, büyümüşüm ben
Kıvrıla-kıvrıla akan yollara
Adım-adım değmiş, yürümüşüm ben

Birer-birer düşmüş takvimden yaprak