Pastel boya hayâllerimiz vardı bizim
Sulu boyadan yapılma düşlerimiz
Patates baskıdan evlerimiz
Köpüklü dalgaların sildiği kumlara
Yazardık hep aşkımızın baş harflerini
Boğaz düğümlenir önce
Şarkı nakarata girer sonra
Gözler dolar, yaşlar akar
Eller silmez, kalır öylece
Ve elbet senin için akan
Hiçbir gözyaşı silinmez
En sonunda farkettim
Herşeyi zamanında yapmalı
Son dakikaya bırakmamalı
Aksiliklere mahâl verilmemeli
Belki hayat o zaman daha güzel olurdu
Mesela gülün solmasına hüzünlenmek yerine
Dikeni batınca anlarsın gülü
Yaşlar akınca anlarsın gözleri
Şemsiyen yoksa anlarsın yağmuru
Sırıl sıklam olunca ıslanmış olursun
Damlalarını anlarsın yağmurun
Tam akacakken gözlerden yaş
Herşey var dünyada
Herşeyi yapmak mümkün
Kuş gibi uçabilirsin mesela
Balıklar gibi dalarsın denize
Mısıra gidebilirsin veya hindistana
Uzaya çıkan bile var çıkıyorlar işte
İşgal altında kalbim
Tutsak askerler gibi attılar kalbine
Antlaşma yapılamaz durumlar yaşıyorum
Görülmüyor ufukta beyaz bayraklar
Bitmeyen savaşın mağdurlarındanım
Memleket olmuş gözlerin dizelerimde
Hayat bu aslanım etme tasa
Ne geleceği belli olmaz başa
Düşünme geçmişi
Düşünmek getirmez kaybettiklerini
Kaybettiysen büyük kaybettiysen
Büyük oynamışsındır
Birbirlerine kavuşamayan trenler gibi
Buluşma anımızı hep makaslar kesti
Yolcusu hiç bitmeyen istasyonların
Hiç kapanmayan veznelerinden
Dönüşü olmayan hasretler aldım
Hasretimin varamadığım durağına
Sesini unutuyorum yavaş yavaş
Arada hatırlar gibi oluyorum ama unutuyorum
Yüzünü unutuyorum biraz biraz
Biraz da değişiyor tabii yavaş yavaş
Bir yabancılışma hissi
Hiç olmamış gibi yapmaya çalışmak sanki
Karanfil rengi bulutlar
Altın renkli dolunaylar
Çimen lekesi aşklar
Bırakıyorum ardında
Kahverengi gülümsemeler
Havuç renkli umutlardan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!