Karanlıklar sever seni
Sen sevişirsin karanlıkla
Askerdir, yarindir gece
Gözlerin kalır yollarla
Güneşe yapışmış şair
Korkma dokunamaz sana
Ne kadar soğuktur bilirim
Zemheri ayın
Yeşilliğin boza çalar hafiften
Sararır kül gibi benzin
Kar düşmez eteklerinden
Darılır küsersin bülbüllere
Semalar gönlüme
Düşmüştü o gece
Gönlümse sana
Sense halvete düşmüştün
Omzumda ki bu yük
Bu külfet
Gözüm uzakta gözlerini arar
Uzayan yollarında izlerim var
Laleyle sünbül olsan neye yarar
Bahara erişmeyen güllerim var
Gurbette dertli gecenin
Sabahına varmadan
İçimi garip duygular
Bir hüzün sarar
Ve işte o zaman
Şairliğim tutar
Dilimin hecesine yüreğimin sesine
Yaşlı gözlerime seni anlatıyorum
Ben değil beşyüzelli gün isyanlarda
Saatler günlere darılmış
Geçmiyor aylar
Ben değil beşyüzelli gün firarda
Açmamış çiçekler arasında
Kalma sevdalım sakına kalma
Sulanmamış ağacın dalında
Kalma sevdalım sakına kalma
Kavuşmayan eller arasında
Göz yaşlarım selden çaydandır öte
Sevgim vardır yüce aşktandır öte
Bilmem hangi gönül sevecek seni
Ah şu benim deli gönlümden öte
Dün gece efkarlıydı yine
Kolay kolay rastlamadığım
Asık çehresini çatmıştı
Yırtık botlarını bile bağlamaya
Dermanı yok gibiydi
Geçen bir ara
Duysun sesimi duysun bu alem
Ne derdim kalacak ne de gam
Anladım artık yaşamakta değil
Hakikatte,ölmekte devam
Biliyorum dönüşü yok ama
İnan ki bu benim son vedam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!