Murat Emre'nin Şiiri: İnsan

MURAT EMRE'NİN ŞİİRİ

İNSAN

Dünyaya atılan her canlı,bir cambaz,
Zor olanı yapar ancak,kolayı başaramaz.
'Cennet' desen,umursamaz,'Cehennem' desen,yanmaz,
Hanginiz ki; Günahlarından,geceleri uyuyamaz?

Cennet bir ödüldür,Yaratan 'Rabb' müjdelemiş,
Ahir Cennete sadece iyiler girebilirmiş,
İnsan,dünya malının küfrüne dalıp gitmiş,
Hanginiz cesaretli siniz? Konuşabilirsiniz! ...

'Kul' denilen mahluklar; Dünyaya test için atıldınız,
Geleceğinizi kim bilir ki? Yandınız...
Hesap günü gelince hanginiz ağır basacak sınız?
Cennete girin hepiniz! Nasıl başaracak sınız?

'Hakk' diyemeden ağarmış saçlarınız,
İşte! Simsiyah olmuş,o bembeyaz sayfanız,
Hanginiz dünyayı amacına göre yaşamakta sınız?
Hanginiz 'Amin' dedi,hanginiz namaz kıldınız?

Hamd'ü Sen-a'lar olsun Rabb'ime
Bir kötülük koymadı yüreğime.
Kim uyardı ki beni,giderken kötülüğe?
Rabb yaratmış,ben yetiştim bu günüme...

Yalnz geldim bu dünyaya ben,
Kaçındım her an tüm kötülüklerden,
Şu garib kul Murat,sanmayın bir cemaat ehlinden,
Yalnız büyüdüm,ben yetiştirdim beni,ben...

Bu sözler Murat'a ait,kimse alınmasın,
Okusun,anlasın herkes,kendine yansın.
Dünya cennetini bırakıp,hazırlık yapsın,
Ölüm çukurundaki suallere cevapsız kalmasın...