Murat Baş Şiirleri - Şair Murat Baş

Dert nakışı işlenince derince,
Her sevdalı inler kendi dilince,
Dünyadaki tüm renklere küsünce,
Kara sevda neden kara anlarsın.

Çile dergahında hırka giyince,

Fukara yağmanın hengamesinde,
Ne kaynar bilinmez tenceresinde.
Suskun çocukları penceresinde
Hayallere firar eder çaresiz.

Ağa sızmış dünya meyhanesinde,

Başımda bir tatlı bela, savsan savılmaz.
Tökezletti gamzeleri, belim doğrulmaz.
Kirpiğinin darbesine surlar dayanmaz,
Mağrur durmuşum ne çare, gözyaşım gammaz.

Kurduğum olmaz hayaller, hayra yorulmaz.

Böğürmeye durduğunda sahte ilahlar,
Taze bedenleri bekler kanlı sunaklar.
Tekerrüre azmettiren var şu tarihi,
Yeni neslin yollarında eski tuzaklar.

Yoksa nasip Hak katından,
Umduğuna eremezsin.
Kavrulsan aşk pınarından
Bir yudum su içemezsin.

Varsa kibir hamurunda,

Dökseler bilgeler kelamlarını,
Mecnunsa dinleyen, dil neye yarar?
Bağlayın deseler ayaklarını,
Gönülse deliren, bağ neye yarar?

Yar derin işlemiş dert nakışını,

Sıradağlar gibi bela çökünce,
Üzerinde ecel kuşu dönünce,
Bedenini cellat gözler süzünce,
Huseyni şecaat, izzet senindir.

Düştüğün ateşler sarar serince,

Çökmez Hak’tan gayrısına serkeş dizlerim.
Dosta mahrem yaralarım, elden gizlerim.
Banar ömür azığımı dünya zehrine,
Zırhlarımı tövbelerle yamar giyerim.

İtler ürür kervanıma, tınmaz gülerim.

Otur şöyle, her ne varsa beklesin,
Nemli gözlerin vuslatı demlesin.
Bir saniye boşa akıp gitmesin.
Söylenecek sözler, dökülecek dertler var.

Varsın dünya bizden yana dönmesin.

Usul usul kaynadı, taştı gönül cezvesi,
İçildi yar elinden acı bir Türk kahvesi.
Silinmedi damakta kaldı buruk lezzeti,
Yakar yıllara inat, dokundukça telvesi.