Muradıma Eremedim... Şiiri - Solmaz Akça

Muradıma eremeden geçen günlerim var...
Elim elimi tutarken,
Acımı katmerleyen sonsuz suskunluklarında,
Nefes alıp verişime konan hırıltılı hüzünlerim var...
Seni sevmem değildi yanlış olan,
Asıl yanlış senin...
Gözlerimden akan her damla
sarhoş ederken yüreğimi,
Sen gebe kalan sabahların doğurduğu
bir bilinmezlik duygusuyla çalıyorsun inatla ıslığını.
Dudağımda küfür gibi sevgi cümleleri dolanırken,
farkediyorum ki küfürlerim kendime
sevgi cümlelerim senin cemaline...
Muradıma eremeden geçen günlerim var...
Anlamıyorsun karanlıkla her gece sevişmemin ardından
yitik bir ben kokusu yayılıyor yatağıma...
Sen hiç kendi acını koklamadın sanırım!
Ben her girişimde yatağa
Acılarımı kokluyorum gözü yaşlı...
İçimde patlamaya hazır bir volkan gibi beklerken
sevgim, aşkım ve kırmızı tutkularım,
Sürdüğüm o rujun sahteliği bulaşıyor
gülümseme şeklinde dudağıma..
Sen gecenin bir yarısı beni düşünmeden adımını atarken,
Ben adımlarımda seni görüp düşüyorum yollara.
Ama sen her zaman ki umarsızlığınla
bir gölge gibi geçiyorsun arkama
Tutamıyorum elini, döndüğümde göremiyorum yüzünü.
Sen ardımda kalırken,
ben kımıldayamıyorum şimdiki zamandan ne bir geleceğe,
ne de geçmişe...
sana sarıldığım bir gece vaktinde
ensene konan öpüşümün tadı hala damağımda,
kokunun iç ürperten tınısı...
Sana geç kaldım sanırım...
Kaybettim aşkı, sevgiyi ve seni
Kalbim acılarımla boğuluyor yine bir gece vakti...

26/02/2007 02.30