Müptelayım hayatın acı veren zehrine,
İlmik ilmik oldu her yaşanmışlık derdime,
Her gecenler gün dem vur benim sevgime,
Gelmişim dünyaya müptelayım sepebsizliğime,
Teselliyi nasipte umut buldum,
Eziyeti azmin ışığına serpiştirdim,
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
çok güzeldi emeğinize yüreginize saglık
HARİKA BİR ŞİİRDİ TEBRİKLER SAYGILAR
Acıları unutturan bir gönül mabedi ne güzel....Tebrikler....
acıya,umutsuzluğa müptela olmak,neşeye,umuda müptela olmaktan çok daha kolaydır...neyi daha çok yaşarsan,o sende vazgeçilmez olur..bir bakmışsın acıyı arar olmuşsun...gariptir ama bir o kadar da gerçektir...tebrikler efendim...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta