Müptelaya Deli Devran Şiiri - Seyfi Karaca

Camlarin disi ici kilitte kütüklüge takili anahtar
Tuhaf ve bir o kadar tanidikligin kopardigi gürültüleri cinlayip susan
Aralarda kalmis küflü boslugun birbirinden ayirlan dünya ötesi uzaklarina
Catisan veya cakisan püf noktacigi bazan sabit bazan seyyar
Birbirine karismis ne varsa kirden pasaktan nizaha talip
Oldu ki,
Diyelim ki yani,
Hesaptan her ne kadar kendini düsürmek icin kahpesi kaltagi sürtügü züppesi
Bütün bagdasan ve kesisen mesaisiyle birbirinden artip eksilirken bazan bazan
Yarim kalmis bir sehir gibi ne kadar cölse azat celse
Yön baska pilaka süslü kendi kabinda hazmedemedigini
Üstüne ne koyarsan koy
Nereye koyarsan koy sümükse sümüktür
Ve halatini cektikce dalgaya düsen derinligin
Mavisi olmayan deniz kederine cekilip kenar edilerek
Limanmis
Rihtimmis
Binen inenlere turnikeli giseymis
Bagira bagira gidip gelen hüznün her yakaya dolup tasan köpüklerini
Artik yerinde güzellesmeyen gül olsun
Karanfil olsun
Toprak olsun
Dünya olsun
Hadi diyelim ki insan ..
Yildan yila aydan aya günden güne yitikleri yokluguna
Suydu buydu derken her kacani kovalayan zehir zemberek eskir bozulur
Durur bakar ki hayat ,
Kendi icinde birikmis tikanmis ölü sessizliginin ucu kayip ortasi temsili kiyamet
Bogucu buz bakislarin sarisi mavisi moru siyahiyla dünün uzantisina
Ve yarindan tezi yoklara itibaren
Soguk bir taraf sis bir taraf yaprak bir taraf kül ve telgraf bir taraf
Günesin agaclara daglara bahcelere odalara dogup dolmasindan gayri ve uzak
Sana degindi oysa dünyasi düzeni bozulmadan evveli ask
Bense senin kadar sana müptela
Kumru dillerde delidevran..

Eylül / 21