Müptelası olduğum gecelerde sen düşersin aklıma.
Ve sonra; şurası demeye utanırım nedense.
Aklımdan fırtına gibi geçtin gittin yüreğime inerken.
Biliyor musun?
Adından sonra aldığım nefesin bile tadı bir başka.
Ulan hepte bizim çektiğimiz kahırların sefasını sürdüler.
Şimdi çek silahını ve seni unutamadığım yerden vur beni.
Korkma! ! !
Ancak mevsimler kadar değişirim.
Yazda olsa, kışta olsa...
İllaki doğar güneşim.
Kayıt Tarihi : 15.4.2015 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!