Müphem Şiiri - İlyas Kaplan

eşkıya bir sızı kan ter içinde
sorgusuzca kurşuna dizer uykularımı
öylesi düşünceler kafamın içinde çılgınca çınlar
sanki çok gizli bir formül bulmuş gibi

kendimi toparlamaya çalışırım
bakışmamız saniyenin yüzde biri sürede
ikna olmaya yetmiş gibi
kalp atışımın sesi yükselir
ritmi küt küt

bir cumartesi sabahı
sinemde en korkunç heybetiyle bir ağrı volta atar
tutuşur yanar cayır cayır içimde ki şehir
uzunca bir nefes alırım ciğerlerime
sanki başka hiçbir şeyin önemi yokmuş gibi

geleceğin aniden değiştiğini görürüm
sonucun ne olacağını görür gibi
aldığım her risk sadece kendime ait
bir evrimlik devirden daha kısa süre içinde
bir kere daha çekerim nefesimi içime

başı boş duyguların çelimsiz bedenleri
arzuların buzullarına hapsolmuş
mızmız gibi görünmek istemem ,çözemem
zor bir soruyu sadece daha da zoru için
bir kar taneciğinin yüreği kadar soğuk
yorulmuş ,yenik düşmüş ve sefil

şüphesiz olacakların merakıyla
gözlerim büyür gözbebeklerim genişler
düzensizce nefes alırım kesik kesik
bir cumartesi sabahı farklı düşüncelerle
aramızdaki o müphem bağı oluşturmaya çalışarak

biri benim için önemliyse eğer
ben onun zekice davranmasını isterim
sebebi her ne olursa olsun
her tehlikeye göğüs gererim
belki de onunla dost olurum
dostluğuma ihtiyaç duyduğu zaman

her tecrübeyi yaşayacak türden
belli belirsiz izler üzerindeyim
bir cumartesi sabahı
rüzgarın peşine takılıp gitmekteyim
bir yolculuğu çıkmış gibi
manevi bir uyanışa doğru

redfer