Munzur’un İki Yüzü Şiiri - Şah İsmail Ateş

Munzur’un kuzey yakası
Seber yürekli bir kırlangıç
Güney yakası
Ateş kanatlı bir turaç
Göçmen gök altında evsiz yuvasız

Dersim dört dağ içinde
O sürgün günler için de
Küçük bir tomurcuktu
Yapıştı bulut katarına

Gözleri sürgün düşler uykusu
Kemikleri süngü zulası
Yüreği daha açılmamıştı gül kokusuna
Bilecik bozkırı karıştı serçe kanadına
Yüreğin de sakladığı
Kuş tüyü kadar hafif sözcükler

Yedi kandil den biri söndü
Şiirin kulesinde bir harf düştü
Düştüğü yerde çoğaldı duygular
Edebi….atlılar kanatlandı….lar
Cem….sesli heceler şiire zaman oldu

Munzur’un iki yüzü şiir harmanı

Not:Bu şiir Cemal Süreya anısına yazılmıştır.