Meçhul bir yaşayış dolanmış boynumda,
Ümitsizlikle arayış uzanırken koynumda,
Nefesimle hayatın her garip oynunda,
Zehirli bir yemek gibi,
Eksik düğmeli gömlek gibi,
Verniksiz bir çömlek gibi,
İnsafsızca yaşıyorum...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta