Meçhul bir yaşayış dolanmış boynumda,
Ümitsizlikle arayış uzanırken koynumda,
Nefesimle hayatın her garip oynunda,
Zehirli bir yemek gibi,
Eksik düğmeli gömlek gibi,
Verniksiz bir çömlek gibi,
İnsafsızca yaşıyorum...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta