Gidiyorum
Bir yolki umutlar buzdan
Sarılmaya korkuyorum
Gözyaşı çaresizliginde umutsuzca
Susadıgım dünyana akıyorum.
Gözyaşlarımla akıp gidemedim gerçeğinin ardından su gibi.
Ya yarımdı dermanı yüreğimin
Ya yolların çetin,
ulaşamadım.
Kimsesizlik değildi sensizliğim ama,
Üşüyorum.
Hemde baharın coşkusunda,
Çiçekler rengini güneşe verirken,
Anlıyormusun?
Bu kaçıncı bahar,
Sen nerede olursan ol
Bilki bereketinim
Toprağına tav
Irmağına ağlamaklı bulutum
Sevmişim.
Malatya çocuk esirgeme 0-6 yaş Sevgi çocuk yuvasındaki yavrularıma)
“Hadi beni sev” diyordu İdil,
Fehim,
Mustafa,
Kader,
Ayrılıksa tek çözüm
Günışığı umutları silmekse.
Sen git.
Gitki,
Birdaha sevmeye yüzüm olsun.
Duyarmısınız beni kızım.
Yorulup yalnızlıktan,
Geceyi siyaha boyarmısınız.
Kırıp acının cücüğünü,
Ben gibi ölüme doyarmısınız.
Buralarda böyledir çizgiler,
Acılı,derin.
Hep nasırlı eller siler teri.
Hep kınalı parmaklar okşar.
Yazın güneş,kışın soğuk yakar.
Biz halkı kavgası uğruna ölenlerin çocuklarıyız.
Daha doğarken baba sevgisi kelepçelenmiş bileğimize.
Türkülerimiz koparılanların ağıtlarıyla dolu.
Yüreğimiz hep yasta.
Bize gülmek yok.
Yine yalnızlık.
Türkülerde sessizliğin renkleri,
Renklerde gecenin gözleri,
Gözlerde,
Korkunun,
İzleri...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!