Münevver Şenol Şiirleri - Şair Münevver ...

Gönlüm ikinci bahara
biraz geç kalmadın mı?
Şimdi zemheride gelen
hazan gibisin.
Ömrümce baharı bekledim
sen neredeydin?

Fayik emmi Ankara altındağ semtinde derme çatma bir göz odalı gece konduda altı çocuğuyla yaşam savaşı vermektedir.
Ankara halinde hammallık yapıyor hasat zamanı Bayburt taki Emmi oğullarının yanına gidip kışlık erzağını alıyor.Ama her sabah evin gelini ıslak döşekleri dışari
seriyor demekki çocuklar altını ıslatıyor. Faik emmi onları yanina çağırıyor cebinden bozuk paraları çıkarıp.-Bakın doğruyu söyleyene para vericem yatağı hanginiz ıslattı? büyük hemen atılıyor söze -Vallah billah emmi ben corlamirem ahan bu corli.-Tamam yarin bakıcam Ozaman bu paralari ona vericem,sabah küçük oğlan koşarak gelir
Emmi Emmiiii ahanda bak elle bülligimi Diye picamasının üstünden bülligini tutarak ben yataga corlamadım.Büyük yatakta oturduğu yerden ağlıyarak Vallah emmi
gece kalkanda gelip benim yatagıma corli kaçi coli kaçi derken Faik emmi ikisinede eşit paraları bölüstürürken evin gelini yaşmaklı baş örtüsünün altndan olanlara gülüyordu ama adettendir gelinlik yapıyor knuşmuyordu evet buda yaşanmış bir anı.24.4.2008.Münevver Şenol

Herkese kapım açık benim
Ben misafiri çoook severim
Menü fazla zengin değilsede
Aç bırakmam bundan eminim
Sabahları güler yüzle Günaydınnnn
Üç beş zeytin domates beyaz peynir

Es kaza basmaya gör birinin
Bam teline
Azraille kırkpınarda güreşsen
Neye yarar ki maazallah
Panter gibi tırnaklarını geçiriverir de
Canını yakar alim Allah

Tanrım nedir bu insanların hali
Sanki her şeyi onlar biliyor
Hep onlar haklı hep onlar doğru
Belliki insanlardan çok darbe yemiş
Onun için insanlara güvenemiyor
Farkında olmadan oda etrafındakileri üzüyor

Kızmayın isyanıma dostlarım
ne olur
Bak gene yanlızım
Ben gene yarsızım
Elleri kollarında yar
Benim ise bir yanımda deniz

Telefonda -Aloo yarın sana geliyorum,diyen ses
Yıllardır görmediğim çocukluk arkadaşım
Cevriyenin,sesiydi
O an nasıl da mutlu oldum bilemezsiniz
Gerçi sık olmasa da arada sırada Alo,laşırdık
Ama bana kalmaya geleceğine inanamadım

Eskiden karşı tepelerde yanan
Tek tük ev ışıklarını seyrederken
İstanbul Pendikte
Annemin evinin balkonundan
Adaları seyredişim gelirdi akıma
Şimdi bakıyorumda,ne yazık

*Kezban Yenge**

Pusuya yatan tilki gibisin
dört gözün açık
Her lafa maydanoz olur
limon sıkarsın

Baharıma hazan düştü
Yazı görmedim
Pırangalar ayağımda
Sanki hükümlüyüm ben mutsuzluğa
Çürümeye terk edildiğim zindanlarda
Göğün mavisine hasret