Ocak gelir derler, Temmuzu bekle,
Porsiyon düşür, he şikayet etme,
Müsebibi sakın devlettir deme
Bu kadarını münasip görmüşler,
Düğüne bir çeyrek alamaz olduk,
Canımıza doyduk kepaze olduk,
Geçecekmiş, herşeyi hayra yorduk,
Bu kadarını münasip görmüşler,
Tuik ten tufeden biz anlamayız,
Beş yıldır ağlayıp hem yanmaktayız.
Yazın yanıp, kışın da donmaktayız,
Bu kadarını münasip görmüşler,
Herkes bilip, aksi inkar etmiyor,
Şükür elbet ama inan yetmiyor,
Bu at arabayı artık çekmiyor
Bu kadarını münasip görmüşler,
Yukarı sesimiz duyulmaz oldu,
Bıçak kemikte yaşanmaz oldu,
Pazara dahi çıkılmaz oldu,
Bu kadarını münasip görmüşler,
Özvecan emekli, halin arzetti,
Daha çokta inan azı bahsetti,
Yetmişlere şükür, ağır nüksetti,
Bu kadarını münasip görmüşler,
ÖZVECAN
Kayıt Tarihi : 17.1.2024 07:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!