Münafık Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Girdiğin her kabın şeklini aldın
Binbir mecralara aktın münafık
Çok yönlü mızrabın her telden çaldın
Arlanmaz gözlerle baktın münafık.

Dillerin tatlıca sözlerin tesir
Sömürdün duyguyu ettin hep esir
Çetrefil işlerin bölünmez kesir
Manevi derslerden çaktın münafık

Seni dinleyenler dilini yuttu
Verdiğin telkinler halkı uyuttu
Geçmişe set çekti dünü unuttu
Millette zulümden fak'tın münafık

Varlığın dimağda habisten ur'du
Gerçeği görenler karşına durdu
Hakikat aşkına reddiye kurdu
Karga misali "guk-gak"'tın münafık

Vel hasılı kelam bizden göründün
İşine ne gelse ona büründün
Bazı koşar adım bazı süründün
Fitne ateşini yaktın münafık

Kemâli diyor ki özüm Hâktandır
Bu mevzu aklımda benim çoktandır
Amentü billahi var dan yok tan dır
Din-iman ne varsa yıktın münafık.