MÜNÂCÂT
Ey kalplerin sahibi, gökleri ve yeri yaratan!
Kudretinle var ettin, yokluk içinden hayatı çıkaran.
Sessiz gecelerde kulağımı sana verdim.
Gözyaşlarım secdeye düştü; içimi sana serdim.
Ne varsa fanidir; tükenir, un ufak olur.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Tebrikler.. Çoğumuzun tesbihlerden sonra el kaldırsığımızda ne diyeceğimizi bilemiyoruz.. Rabbimizden ne isteyeceğimizi bile bilemeyebiliyoruz.. Gğzel bir münacaat olmuş..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta