Mümkünmü Şiiri - Osman İnci

Bence dünyanın, en güzeli sensin,
Bu divane gönlümün, tek emelisin,
Nakış gibi, yüreğime işlenmişsin,
Koparabilmek, mümkünmü seni...

Muazzam bir gezegensin, galakside,
Uydun olmuşum, dönerim yörüngende,
Seni ben, terkedip gitmek istesemde,
Ayrılabilmek, mümkünmü senden...

İnanki yoluna, bu hayatımı adarım,
İste senin için, ateşlerde yanarım,
Yokluğunla erir, her an seni ararım,
Unutabilmek, mümkünmü seni...

Ben gül olmuşum, bülbülüm sensin,
Ömrüme ömür katar, ahenkli sesin,
Kışımı ilkbahar yaptı, o ılık nefesin,
Vazgeçebilmek, mümkünmü senden...