Ey imana lakayt adam!
Niye böyle yaşıyorsun?
İnat etmez, akil âdem!
Niçin şekke düşüyorsun?
Bir Halıkı, var âlemin!
Tesadüfen olmaz bir şey!
Tutanı var bak kalemin!
Malik ister mutlak her şey.
Usta ister, iğne bile!
Her bir köye, muhtar gerek.
İnat etme, sen nafile!
Söz yalansa, ihtar gerek.
Her sanata, ister sani!
Nakış varsa, nakkaş elzem.
Yanlış mıdır, sözüm yani?
Bak gördün mü? Oldun ilzam!
Nizam varda, yok mu nazım?
Şu nizamın, kim nazımı?
Doğru neyse, demen lazım!
Sessiz durman, dost nazı mı?
Kim çeviren, şu dünyayı?
Yüz uçaktan, daha hızlı!
Takvim yapan, kimdir ayı?
Ehl-i tahkik, olmaz nazlı!
Soba bize; koca güneş!
Hiç aksatmaz görevini.
Varmı ona, söyle bir eş?
O, ısıtır arz evini.
Atmosferi kimdir kuran?
Tüm hayatlar bağlı ona.
Cevap verir, dinle Kur’an!
Saniini söyler sana!
Üşenme de, aç bir oku!
Gör bak bize neler diyor?
Her okuyan yaşar şoku!
Çünkü ayet Hak söylüyor.
Mümkün değil; inanmamak!
Zira içi; burhan dolu.
Muhal akla; Hak sanmamak!
Çünkü birdir aklın yolu.
Cihat ŞAHİN
19.08.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 19.8.2010 12:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)