Ey Kul!
Mümin Rab’bini birler ve ona kulluk eder,
Aracılar tanımaz, yalnız Rab’binden bekler…
Ey Kul!
Mümin Rab’be inanır, emirlerini dinler,
Esaslarını tanır, retlerini terk eder…
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
