Mumdan salıncaklar Şiiri - Serkan Barni

Tenimin en öpülmeyenidir göz kapaklarım.

İnsana ait afetler saklar,
Tanrı’nın büyüyüp küçülen akşamlarında.
Gözlerimi unuttuğum yerler var,
Akşamların,
Aşık ve maşuk olduğum sihirbaz rüyalarında.

Altında dinleneceğim söğüt dallarım,
Üzerinde yalan söyleyebildiğim dilsiz topraklarım yok.
Koyu hüzün rengi kıyafetler içinde,
Eskidikçe özlenen insanlığım kaldı.

Yaşı küçük bir mum ışığının heyecanlı aydınlığındayım.
Titriyor,
Sırrını saklayamadığım karanlık.
Dalkavuk gülücükler yakalıyorum masamda
Eriyorlar sahiden,
Sarhoş edasındaki aleve bıraktığımda.

Baktıkça derine iniyor,
Bakmasam,
Hızla gözlerime doluyor,
Anlıyorum,
yaklaştıkça,
Yüzümün alevsiz yanına aşık oluyor karanlık.
Diğer yarısı tamamından güzel.
Ne çare,
O da İstanbul’un artık.

Şimdi yüzsüzlüğümle yan yanayım.
Kızılırmak’ın geçtiği yerlere kızları,
Döküldüğü yerlere çocukları çiziyorum.
Tanıdık seslerden,
Bildik cesetler uğruyor aklımın ucuna,
Sınırsız bir uzaklık,
Azametle sıkarken elimi,
Çılgın bir at üzerinde dört nala ölülere kaçıyorum.
Dört nala,
Canlı hayallerden cansız hayallere,
Bir yıl dolusu nefes satıyorum.

Açık kapı,
Giren çıkan belli değil.
Sanki cennetten bir köşe kabristan değil.
Mezar üzerinde oturmuş kadın,
Çürümüş parmaklarının dağılan etleriyle
Koca bir kavak yaprağına anlamsız ifadeler çiziyor,
Kalkın diyorum kalkın,
’ bizim ülkemizde ölüler resim yapıyor’
söylediğim son şey olmasın bu,
ilk gördüğüm ölü ressam olmayacak zaten.

Uyuyanlar uyanırken,
’kefenleri yıkanmayan kalmasıııııııınn ’
sesi tırmanıyor kulaklarımı yırtarak.
Sağ yanımda bir anneye dönüyorum,
Rengi kaybolmuş bir bebeğin saçlarında elleri,
Ruhuma nasıl bağırıyor saçlarını tarayarak.

Bebek ölü,
Anne,
Hiç olmamış sanki.
Sanki hiç...

’kefenleri yıkanmayan kaldı mı’ derken
yaşayarak kirlenen ruhlara rastlıyorum,
İstanbul’un odalarında.
Dayanamıyorum,
Atımın adımlarına
Gözyaşlarımı yetiştirmeye çalışıyorum.
Herkesle nefes alıyor,
Her defasında yaşlanmadan ölüyorum.

Mumdan hayatlar olursa,
Mumdan salıncaklar üzerinde,

Mumdan çocuklarda olacaktır.
Eriyip biten gelecekten geriye,
Annesinin kucağında uyanan ölü bebek kalacaktır.