Maviden Şaire Şiiri - Serkan Barni

desensiz bir perde gök,
maviden.
açmayı bilmiyorum
suç mudur?
deniz diyoruz ya satırlarda
haykırışlarla,
ıslak ve maviden
derinliğinde,
gözlerine dalıyorum
ve
istemiyorum hayatın hiçbir cilvesini,
senden başka,
vazgeçiyorum herşeyden.
riyanın dostlarını,
kinin sorgusuz sualsiz
kalpleri çöle sürükleyişini izliyorum,
Penceremden.
o da mavidir,
deniz gibi değil,
gözlerin gibi değil.
dünyaya çatar ya çehresini,
dokunur o bakış dizelerime
inceden inceden.

memleket.....
toprak.....
hasret...
ve
volta atıyor satırlarımda,
ömrünü israf ettiğimiz adam
Nazım Hikmet.
şiirlerine dökülüyor gözlerim,
hasretli akşamların
gece ile flört ettiği anlarda
ve
beni sarsmayan depremlerle sallanıyor,
siyasetin sahip olduğu o kepaze mülkiyet.
soğuk parmaklıklara okunan dizeler,
ne Hikmet ise,
dev bir çığlıkla özgürlük haykırıyor
geçmişten,
geleceğe.

memleket....
toprak......
hasret....
vatanımızın yeşerttiği fidanları
ne de kolay kopartıyor,
canından,
..............cananından,
bu bacakları titremeyen cehalet.