MUM SÖNDÜ, YILGIN YAĞMUR…
Her şeye rağmen sevip, geçmiş kirlerden yunduk,
Ben pervane sen ateş, biz denilen, bir mumduk…
Çakılcıkta öldürür, devamlı atılırsa,
Mum söndü sevdiceğim, oysa biz neler umduk.
Borcum bitene kadar, kendine çok iyi bak,
Borçlu bırakma yeter, istemezsen alıp yak…
Başka sözüm kalmadı, mutluluklar dilerim,
Tüm dünya senin olsun, istiyorsan haç’ın tak.
Mum söndü, Yılgın Yağmur… Kaderin kara gece,
Terk edilmiş enkazsın, haydi sus hece hece…
Gördün usta-mankeni, gözlerinde göz izi.
Pervaneye mum gerek, mum’a bir püf sadece.
Adanasız, 11.09.16 – 23.58 Y.Yağmur.
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 23.9.2016 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mum söndü, Yılgın Yağmur… Kaderin kara gece, Terk edilmiş enkazsın, haydi sus hece hece… Gördün usta-mankeni, gözlerinde göz izi. Pervaneye mum gerek, mum’a bir püf sadece. Adanasız, 11.09.16 – 23.58 Y.Yağmur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!