Mum Isigi Sönesiye Şiiri - Seyfi Karaca

Mum isigi sönesiye,
Gerek ayaz duraktan , gerek ücra daglardan
Her ardinda kalanlarin hikayesini
Soguk yellere solgun ciceklere uzak ufuklara mor daglara
Kizil yaprakli ormanlara, sonbahar tirenlerine, firtinali sahil kiyilarina
Ve sinmis susmus duvar diplerine sacin dökün biraktigin
Dilin damagindaki yutkunmakta zorlandigin sancilar sizisi ince dilimlerle
Bir öldü mü kaldi mi sarkacina bagli
Bahcedeki yalnizligiyla randevulasan soguk salincagin
Derme catmalarindan bozma firarda kalkip kendinden baska bir yerlere gitmenin
Bazan de sen arkadan ve gecikerek terminalsiz ugrar gelirsin kendine
Cünkü bütün yollar carsiya bazara markete kimsesizlik borsasina
Ordan ücretli ücretsiz saatlere
Ordan evin barkin herkese yabanci oldugu kiralik idarelik sürgün mekanzamanlara
Üstüne ölü topragi küreklenmis her soguk serpintiden önce ve sonra
Her agitli cesitlilikten teselli nasipleri toplayan
Ve haricteki bütün ihtimaller dahiliyle mum isigi sönesiye,
Bazan da isiktan sesten önde giderek ecelden sonraya
Azatlikta donmus bir gölge ve tembihli bir yalnizlik gibi
Kendinden sonraya gelir insan, hic beklenmedigi zehir zemberek yoldan
Ve ahirzahir yolculuklardan

Ocak / 24