deli mavi tek bir mum ile
aydınlatılır aşkımız
ikimizin ruhlarını
aşkımızın yazdığı
deli mavi aşk romanımızı
okuruz yüreklerimizde
mum ışığı esintisi
nefeslerimizle dans ediyordu
aşkımız piyano çalarken
gözbebeklerimizde
sen benim nefesimsin
damarlarımda akan kan
kemiklerimde dolaşan ilik olmuşsun
bana benden yakınsın sevgilim
güneş de doğmayı unutuyor
sabahlarıma sensiz olunca ben
sensizlik öyle zor ki nefes alamıyorum
alsam da veremiyorum
benliğimi unutuyorum
sen olmayınca
sensizlik yosun tutmuş bir zindan
kaderimin zifiri karanlık satırlarında
Sen olmayınca
karanlık ve puslu gökyüzü hep benimle kalıyor
Sen olmayınca
gözümü açtığımdan beri karanlıktaymışım gibi
aydınlığa hiç kavuşamayacakmışım gibi oluyor
senli bir meltem esintisi
sızınca hayat zindanımın paslı pencerelerinden
içeri bir huzur kaplar içimi mest olurum
ya da o seni seviyorum nidaları ile sesini duyarsam
çiçeklere bezenir aşkın yolları sesten yüreğe
gül gülüşen
sonra sen merkezli bir ruha sahip oluyorum
ben ve sen biz oluyoruz
birlikte dünya elbiselerimizi soyunup
sarmaş dolaş el ele gidiyoruz
aşkı en yüce değer bilen başka diyarlara
Kayıt Tarihi : 19.2.2016 09:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!